در فلاخن صد و هفتاد و پنجم از ایدههای جمع دیگری از رفقا در مورد سازمانیابی انقلابی میخوانیم که از این پس با نام «هستهی سرخ محسن» مبارزه خواهند کرد. هستهی سرخ محسن به یاد محسن محمدپور منیعات، نوجوانِ دانشآموز و کارگر هجده سالهی خرمشهری به این نام خوانده شده است که در جریان قیام آبان در خیابان حافظ خرمشهر با شلیک مستقیم گلوله به خاک افتاد. فلاخن صد و هفتاد و پنجم با بحث کوتاهی در مورد ماهیت حکومت در ایران آغاز میشود، سپس با تحلیلی از دی ۹۶ و آبان ۹۸ ادامه مییابد و سرانجام به موضوع خطیر سازمان میرسد. در صد و هفتاد و پنجمین فلاخن از تضاد بنیادین سازمانهای از بالا و سازمانهای از پایین میخوانیم، از امکانات و متحدان طرفین درگیر در نزاع طبقاتی، از تفاوت میان رهبر و رهبری و نیز از لزوم تشکیل هستهها، ترویج ایدهها و شبکهسازی میان هستههای انقلابی. در این فلاخن همچنین انتقاد کوتاهی را خواهیم خواند رو به متنی که از جمع سرخط در فلاخن صد و هفتاد و سه منتشر شد، متنی که تلاش میکند با متن رفقای جمع سرخط وارد گفتگویی انتقادی و مکتوب شود. فلاخن صد و هفتاد و پنجم چنانکه رفقای هستهی سرخ محسن نوشتهاند «قدمی کوچک و ابتدایی برای شروع بحث در مورد مبارزهای بزرگ و طولانی است.» و همصدا با ایشان باید تاکید کرد «تکمیل، گسترش و تمعیق این مباحث که توشهی عمل انقلابی ماست در گرو همت و مشارکت سایر رفقا و هستهها و گروهها است» فلاخن صد و هفتاد و پنجم پافشاری بر تداوم پیکار رهاییبخش است در اشکالی که ابداع خواهد شد و پیش خواهد رفت.