جورچین هشتم. تجربه‌ی شوراهای کارگری در انقلاب ایران
(و دو مقاله‌ی دیگر)
جورچین هشتم شامل سه مقاله از آصف بیات است که در دهه‌ی شصت در نشریات مختلف خارج از کشور و فاصله‌ی چند سال منتشر شده‌اند اما خواندن آنها با ترتیبی جدید و در کنار هم تصویر قابل اعتنایی از وضعیت طبقه‌ی کارگر و سنت‌های مبارزاتی آن در دو دهه‌ی آخر حکومت پهلوی و سال‌های ابتدایی بعد از سرنگونی سلطنت به دست می‌دهد. آصف بیات در این سه مقاله که به ترتیب عبارتند از «کنترل سیاسی و سازماندهی کارگری در ایران (۵۵ - ۱۳۴۵)»، «فرهنگ و روند پرولتر شدن کارگران کارخانجات تهران» و «تجربه‌ی شوراهای کارگری در انقلاب ایران» روند مبارزات طبقه‌ی کارگر زیر سایه‌ی استبداد پهلوی را تا افق‌های گشوده‌ی انقلاب ۵۷ و کشمکش سال‌های ابتداییِ بعد از آن پی می‌گیرد، مستند می‌کند و آن را دستمایه‌ی تحلیل قرار می‌دهد. شکلی از رویکرد ایجابی و راهبردی به پژوهش اجتماعی که غیبت آن در سال‌های اخیر به شدت محسوس است. انتشار دوباره‌ی این سه متن مجزا از نشریاتی که برای اولین‌بار در آنها منتشر شده‌اند و در کنار هم، چنان‌که در مقدمه‌ی جورچین هشتم توضیح داده‌ییم، برای ما حکم احیای سیاسی این متن‌ها را دارد، متن‌هایی که باید آنها را از نو و این‌بار به قصد دیگری خواند. در قامت «پژوهشی ارزشمند که در کنار و امتداد هم تصویری روشن از مقطع مهمی از تاریخ طبقه‌ی کارگر در ایران به دست می‌دهد و بر بنیاد آن می‌توان به مصاف شبه‌نظریاتی رفت که با رجوع به همان تاریخ و همان تجربیات، بدیل "اداره‌ی شورایی" را ناممکن، ناضرور و غیرمفید می‌دانند».
