فلاخن شماره‌ی دویست و دوم. خودمدیریتی کارگران در چشم‌اندازی تاریخی
از مجموعه‌ی کارگران جهان
در فلاخن دویست و دوم متن تحلیلی‌ای را خواهیم خواند در مورد تجربیات گوناگونی از خودمدیریتی کارگری در کشورهای مختلف و آموزه‌هایی که این تجربیات در بر دارند. هرچند از انتشار نسخه‌ی اصلی این متن نزدیک به دو دهه می‌گذرد اما پرسش‌هایی که متن تلاش می‌کند به آنها پاسخ دهد پرسش‌هایی است که همین امروز هم جنبش خودمدیریتی کارگری در سرتاسر جهان، از جمله در ایران، با آن روبه‌روست. نمونه‌های تاریخی ذکرشده در متن، یعنی تجربه‌های خودمدیریتی کارگری در یوگوسلاوی، شیلی، بولیوی و پرو و نیز نگاهی عمیق‌تر به تجربه‌ی خودمدیریتی کارگری در آرژانتین ما را با تجربه‌های گوناگونی آشنا می‌کند که نقطه‌ضعف‌ها و نقاط قوت آن هم‌چنان شایسته‌ی بررسی و تعمق بیشتر است. در این فلاخن از موانع گوناگونی می‌خوانیم که در تجربه‌های مختلف بر سر راه خودمدیریتی کارگری قرار داشته‌اند و شیوه‌هایی که کارگران مبارز برای رفع این موانع برگزیده‌اند. از کمبودهایی می‌خوانیم که از ابتدا در این تجربیات وجود داشته‌اند و در نهایت به جنبش خودمدیریتی کارگری ضربه زده‌اند. اینها را می‌خوانیم که بتوانیم مبارزات و تجربیات خودمان را جمع‌بندی کنیم. نقاط ضعفش را بشناسیم، در پرتو تجربه‌های جهانی به راه‌های برطرف کردن آنها بیندیشیم و نقاط قوت این مبارزات را تقویت و تحکیم کنیم. فلاخن دویست و دوم لحظه‌ای از تاریخ طولانی مبارزه‌ی طبقاتی است که به ابعاد آن بیشتر خواهیم اندیشید.
فلاخن دویست و دوم را اینجا بخوانید
