در فلاخن دویست و بیست و یکم جمعبندی ابتداییای را میخوانیم از «کمیته دانشجویی اول اردیبهشت» در مورد بیش از هفت هفته مبارزه در سنگر دانشگاه، مبارزهای با اوج و فرودهای پیاپی و بیامان و دهها زندانیِ هماکنون در بازداشت. مبارزهای با دستاوردها، پیشرویها و عقبنشینیها. در این فلاخن از نقش تجمعات دانشجویی در این هفتهها میخوانیم، از علل شکلگیری اعتصابهای دانشجویی، مختصات آنها و وضعیت کنونی این اعتصابات، از نقش بیانیهها در زنده نگاه داشتن جو اعتراضات دانشجویی، از نقش موثر مبارزه برای مختلط شدن سلفها در پیشروی مبارزات، از کارکرد و ظرفیت شوراهای صنفی در این مقطع از مبارزه و سرانجام از مسیرها و امکانهایی که گشوده شده است. در دویست و بیست و یکمین فلاخن از دانشگاهی میخوانیم که حکومت گمان میکرد توانسته به واسطهی تعطیلی به بهانهی کرونا آن را مهار کند اما اکنون زندهترین و پویاترین لحظات مبارزاتی خودش را تجربه میکند. و سرانجام این پرسش پیش نهاده میشود که برای تداوم این مبارزات و نیز ارتقای آنها چه باید کرد و چه میتوان کرد.