گروه آفتابکاران به مناسبت فرا رسیدن ۱۶ آذر، آن هم ۱۶ آذری در میانهی قیام بار دیگر به خیابانهای شهر بازگشتند و در حوالی وصال و فلسطین و مرزداران پوسترهایی را با مضمون دفاع از دانشگاه رزمنده، دانشگاه همین امروز و دانشگاه به عنوان سنگری تاریخی بر دیوارها چسباندند. در کنار این پوسترها متن کوتاهی تحت عنوان «چرا ۱۶ آذر برای ما مهم است؟» نیز به دیوارها نصب شد که در آن چنین نوشته شده است: «۱۶ آذر ما از همان روزهای پاییزی سال ۳۲ آغاز شده و تا به امروز معنایی برای مبارزه با ظلم و سیاهی بوده است. با سرنگونی پهلوی حاکمان جدید تلاش کردند این روز را مصادره کنند، بالاترین مقامات حکومتی را هر سال به دانشگاه فرستادند، اما نتوانستند. ۱۶ آذر همان نقطهی داغ و سوزان نبرد در دانشگاه باقی ماند، در هر دو نظام. پس...
مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر
۱۶ آذر ما فرصتی است برای فهمیدن قدرت جمع بودن خودمان و اینکه ظلم در هر شکل و هر حالتی محکوم به شکست است چون ما جمع میشویم و جمع میسازیم. خواستند تا این روز به فراموشی سپرده شود اما نتوانستند. پس...
رهایی حق ماست، قدرت ما جمع ماست
۱۶ آذر ما در این روزها معنایی جز تداوم ایستادگی در برابر ظلم عریان در خیابانها و دانشگاهها ندارد. آنها تلاش میکنند با ترس و راه انداختن ارعاب همهچیز را در این روز عادی نشان دهند اما هیچ چیز مثل قبل نیست. پس...
این دیگه اعتراض نیست، شروع انقلابه
۱۶ آذر ما در یک کلام یعنی مقاومت، یعنی ایستادگی در برابر ضایع شدن حقوقمان و یعنی یادآوری اینکه که بودیم و چه رسالتی بر دوش ماست. ۱۶ آذر ما اسم رمزی است برای اتحاد در سنگر. پس...
دانشجو و کارگر، ایستادهایم در سنگر
و ۱۶ آذر ما روزی است برای اصرار بر دانشگاه آینده، دانشگاهی که توسط ارادهی جمعی دانشجویان و اساتید و کارمندانش اداره شود. توسط خود ما که از آذر خونین ۳۲ تا آذر خونین ۱۴۰۱ از حیثیت و ماهیت آن در برابر دستگاه ظلم و جور دفاع کردهایم. پس...
نان، کار، آزادی، ادارهی شورایی»
در این عمل تبلیغی-ترویجی نیز، در کنار پوسترهای گروه آفتابکاران، از برخی پوسترهای طراحیشده توسط هنرمند مبارزی به نام «فدایی» استفاده شده است.