فلاخن شمارهی دویست و بیست و هشتم. چرا باید کمیتههای مخفی دانشجویی را تشکیل دهیم؟
در دویست و بیست و هشتمین فلاخن جمعبندی «کمیته دانشجویی اول اردیبهشت» را میخوانیم از چهار ماه مبارزه در دانشگاه، امکاناتی که به روی جنبش گشوده شده و چشماندازها و ملزومات تداوم مبارزه در دانشگاه. از تبعات امکانهای رهاشده و عقبنشینیهای موضعی میخوانیم که موجب پیشروی موضعی نیروهای سرکوب در دانشگاه شده است و از روند جدید محدودسازی آموزش برای دختران دانشجو مطلع میشویم. در این فلاخن رفقای «کمیته دانشجویی اول اردیبهشت» به آسیبهای فقدان سازمانیابی و تشکلهای دانشجویی مناسب وضعیت پرداختهاند که ضرورتن باید مخفی باشند، به اینکه نبود این اشکال سازماندهی امکان ابتکارات مبارزاتی را از دانشجویان گرفته و در ضمن راه را برای انواع مصادره و جعل عنوان در دانشگاه گشوده است. در فلاخن دویست و بیست و هشتم از چگونگی و سازوکار شکلگیری جمعهای دانشجویی در دوران قیام ژینا و نقش آنان در دانشگاه میخوانیم، از خصلتها و کارکردهای این جمعها و از آسیب فراخوانهای مجعول و اسامی جعلشدهی دانشگاهها در پای فراخوانها هم به مبارزه در دانشگاه و هم به اعتبار نیروهای واقعن موجود در بیرون از دانشگاه. در فلاخن دویست و بیست و هشتم از لزوم شکلگیری و اعلام وجود کمیتههای مخفی دانشجویی میخوانیم که هم راه را بر انواع جعل و مصادره میبندد و هم امکان انضباط درونی و گسترش بیرونی را به جمعها میدهد، از مسیرهای انحرافی در صورت نبود این کمیتههای مخفی و امکان جذب دانشجوی سیاسیشده در انجمنهای اسلامی و دیگر نهادهای سازشکار میخوانیم، از محدودیت امکانات شوراهای صنفی به عنوان تشکلی علنی و از لزوم جدی گرفتن نبردی که در خود دانشگاه، میان دانشگاهی پیشتاز و مترقی و دانشگاهی ارتجاعی در جریان است، نبردی که باید برای آن مجهز شد. فلاخن دویست و بیست و هشتم از دانشگاه برای دانشگاه مینویسد و همرزمانش را در درون دانشگاه میجوید، برای تداوم نبردی به سوی رهایی، به سوی آزادی و برابری.
فلاخن دویست و بیست و هشتم را اینجا بخوانید
