یک سال از قیام ژینا میگذرد. در این دوره شاهد شعارهای متعددی بودیم که نشان از خواستهای مردم در نقاط مختلف داشت.
در این میان جریانهای فکری، با توجه به گرایش سیاسی و منافعشان شعارهای مورد نظر خود را حمایت و ترویج کردند.
اما «زن، زندگی، آزادی» که شعار اصلی این قیام بود، بدون در نظر گرفتن تاریخ و خاستگاه آن، بارها توسط راستگرایان به مهمانیهای دورهمی، طرح روی لباس و انواع تبلیغات، تقلیل داده شد. بسیار سطحی معنا شد و راه رسیدن به آن هم توسط تحلیلگران و فمنیستهای راستگرا در رسانههایشان از مسیرهای ارتجاعی و نهایتا حفظ بنیادهای جامعهی طبقاتی که زنان بهحاشیهرانده شده و زنان طبقهی فرودست در آن جایی ندارند، به بیراهه رفت.
ما درصددیم جایگاه اصلی این شعار و آلترناتیو رهاییبخش در پیوند با آن را نشان دهیم.
نشان دهیم که «زن، زندگی، آزادی» از کجا آمده، چه میخواهد و راه پایان دادن ستم بر زن را چه میداند.
و بتوانیم گفتمانی جدای از آنچه گفتمان مسلط اپوزسیون است، را در دل جامعه برده و با فریاد بگوییم:
«زن، زندگی، آزادی» یعنی:
نه به ستم طبقاتی
نه به ستم جنسیتی
نه به ستم ملی
نه به هرگونه ستم
به اعتقاد ما راه رسیدن به جامعهای عاری از ستم و تبعیض از سوسیالیسم میگذرد.
هستهی اخگران-کمیتهی غیبی نسوان