در هفدهمین فلاخن نویسنده از فرودستانی می‌نویسد که به حرکت درآمده‌اند. از تجربه‌های انباشت شده در اعتصاب‌های کارگری و اعتصاب معلمان و اعتصاب‌هایی که حالا محل تولید ارزش اضافه را هدف گرفته‌اند. سپس نقبی می‌زند به نظام آموزشی و بحرانی که اعتصاب و مبارزه‌ی معلمان در نظم سرمایه‌داری ایجاد می‌کند، بحرانی متفاوت با بحران‌های ادواری سرمایه‌داری، بحرانی از پایین و لاجرم اخلالگر. و در نهایت به موانع و امکان‌های هم‌پیوندی فعالین چپ با فعالیت‌های کارگری می‌پردازد، از هستی‌ای که باید شکلی مستقل و جنگنده به خود بگیرد، در برابر سرمایه‌داری بایستد و قصد براندازی آن را داشته باشد.
فلاخن هفدهم را اینجا بخوانید

falakhan17