در دویست و چهل و پنجمین فلاخن متن رفقای «هستهی هدیلِ کمیتهی غیبی نسوان» را میخوانیم در مورد مسئلهی کنترل بارداری به عنوان حقی دموکراتیک و مسئلهای طبقاتی. هستهی هدیلِ کمیتهی غیبی نسوان در مورد این متن نوشتهاند: «یک سال از شروع قیام ژینا گذشته، قیامی که با فریاد "زن، زندگی، آزادی" شهر به شهر پیش رفت و تلاش کرد مناسبات زنستیزانهی حاکم را به چالش بکشد. در این یک سال حاکمیت از تمام ابزارهای ممکن برای تشدید انقیاد هزارانسالهی بدن زن بهره گرفت. یکی از وجوه این هجوم شدیدتر از گذشته، اجرایی کردن "طرح جوانی جمعیت" در طول چند ماه گذشته بوده است. کابوس آنچه قرار است با نهادینه شدن سازوکارهای قانونی طرح جدید، بر زندگی هزاران زن آوار شود و تبعات اجتماعی و اقتصادی آن از حد تصور خارج است. افزایش تعداد تولد نوزادان دارای معلولیت در سال جاری تنها یک چشمه از نتایج این طرح است. آن هم در شرایطی که هیچ شکلی از حمایت از افراد معلول و خانوادههایشان وجود ندارد.
در میانهی روزهای مملو از بیم و امید و خشم و مقاومت از یک سو و پیشروی حاکمیت برای سرکوب وحشیانهی زنان و سایر گرایشها و هویتهای جنسی و جنسیتی از سوی دیگر، ما در هستهی هدیل-کمیتهی غیبی نسوان، فکر میکنیم که باید اکنون و در همین لحظه، به تمام راههای ممکن مقابله با این شکل از انقیاد بدن زن بپردازیم، با هم بلند فکر کنیم، با هم بلند حرف بزنیم و با هم دست به عمل بزنیم.
متن پیشِ رو بخش آغازین پروندهی "حق بر بدن، کنترل باروری و پایان خودخواستهی بارداری" است. تلاش میکنیم در چند ماه آینده از وجوه مختلف به این مساله بپردازیم و از تمام رفقایمان که تجربهی نوعی از پایان بارداری (چه خودخواسته، چه ناخواسته) دارند، دعوت میکنیم که با فرستادن روایت آنچه از سر گذراندهاند، با ما همکاری کنند.»
فلاخن شمارهی دویست و چهل و پنجم متنی است که نشان میدهد چرا ادارهی شورایی مراکز خدمات عمومی پایان بارداری و مراکز مربوط به خدمات رایگان نگهداری کودکان، با در نظر گرفتن حق ویژه و تضمینی برای زنان و جامعهی کوییر مناسبترین مسیر دستیابی به حق دموکراتیک کنترل بارداری است.
شهریور ۱۴۰۲ | نسخهی ورد