در دفاع از مهاجران افغانستانی با نقش بر دیوار

در روزهای باشکوه قیام ژینا اعلام همبستگی مبارزان افغانستانی، به‌خصوص زنان مبارز افغانستانی را با قیام ژینا دیدیم و شنیدیم و شاد شدیم. در روزهای قیام ژینا یاران افغانستانی ما در ایران در کنار توده‌های تحت ستم علیه حاکم خروشیدند و مضروب شدند و بازداشت شدند و کشته شدند. در روزهایی که به خیابان رفتن برای همه خطرناک بود آنها نیز خطر کردند و به خیابان آمدند و روی دیوارها شعار نوشتند با علم به این‌که در صورت بازداشت کار تنها به شکنجه و حکم حبس خاتمه نخواهد یافت بلکه به سادگی آب خوردن آنها را از مرزهای زمینی رد خواهند کرد و به دست برادران طالبانی‌شان خواهند سپرد. روزهای قیام بود که توانستیم با هم همبسته شویم و اینک که در دوران سرکوب به سر می‌بریم، در دورانی که همه سرکوب می‌شویم بخشی از جامعه به‌طور دهشتناکی با وضعیت هم‌دست شده است تا تمام درد و آلام و تحقیرشدگی خودش را بر سر مهاجر افغانستانی آوار کند. دیگر فرمان حاکم لازم نیست. موج‌های کابوس در خیابان‌ها و کوچه‌ها در حرکت است. آنها که خود به محض امکان می‌گریزند و حق دارند که بگریزند تا زندگی بهتری داشته باشند حالا غضب خودشان را بر سر مهاجر افغانستانی خالی می‌کنند چون دستشان به قدرتمندان و سروران نمی‌رسد. این نبرد تحقیرشدگان است با تحقیرشدگان اما توجیه هیچ چیز نیست. در مقابل فاشیسم و انسان‌ستیزی و نژادپرستی، منشا و دلیل آن هرچه که باشد، باید ایستاد. ما در برابر مهاجرانی که چند دهه جنگ و ویرانی به آنها تحمیل شده است و حکومت حاکم بر ما نیز در این جنگ و ویرانی شریک و آتش‌بیار و دخالت‌گر بوده مسئولیم. ما در برابر جان و امنیت مهاجران افغانستانی که تاریخ ستم بر آنان در کوه‌ها و دریاها و جاده‌های گریز، در اردوگاه‌ها و محله‌های محصور، در برگه‌های تردد و ممنوعیت ورود و سکونت و تحصیل نوشته می‌شود مسئولیم. ما برای این‌که بخش هولناکی از این تاریخ نباشیم مسئولیم، در قبال خودمان و یاران افغانستانی‌مان مسئولیم. «آفتابکاران» در کنار مهاجران افغانستانی ایستاده است چون هیچ انسانی غیرقانونی نیست.

آفتابکاران

مهر ۱۴۰۲