فلاخن شماره‌ی دویست و چهل و هشتم. بازنگری انتقادی عمل تبلیغی و ترویجی در میان کمیته‌های انقلابی به میانجی مفهوم «تشکیلات»
در فلاخن دویست و چهل و هشتم از فعالیت تبلیغی-ترویجی و رابطه‌ی آن با مفهوم تشکیلات می‌خوانیم، از این‌که فعالیت تبلیغی-ترویجی بدون میانجی تشکیلات هرچند می‌تواند عملی قهرمانانه باشد اما مابه‌ازای مادی‌ای در وضعیت نخواهد یافت و به این معنا تداومی درون‌ماندگار نخواهد داشت. در دویست و چهل و هشتمین فلاخن از این می‌خوانیم که ظرفیت شعارنویسی، به عنوان شکل رایج فعالیت تبلیغی-ترویجی در ماه‌های گذشته، چه نقاط ضعف و چه امکان‌هایی دارد و کمیته‌های انقلابی در این میان چه نقش محوری‌ای می‌توانند بر عهده بگیرند. در فلاخن دویست و چهل و هشتم از این می‌خوانیم که پرتاب کردن شجاعانه‌ترین و خلاقانه‌ترین عمل تبلیغی-ترویجی به میان وضعیت، هرچند سطحی از سازماندهی را طلب می‌کند اما لزومن در خدمت سازماندهی نیست، از این‌که بدل شدن عمل تبلیغی-ترویجی به بخشی از فرآیند ساختن و آموزش سوژه‌ی انقلابی و تشکیلاتی و نیز ادا کردن سهمی در روشن ساختن چشم‌انداز تاریخی باید تبدیل به هدف و خط راهنمای عمل تبلیغی-ترویجی شود. در این فلاخن هم‌چنین از اهمیت تشکیلات می‌خوانیم، از این‌که عمل تبلیغی بدون واسطه‌ی تشکیلات با این‌که ظاهرن در واقعیت اجتماعی حاضر است و عینیت می‌یابد اما تنها امری مجرد و زائده‌ای است که نقطه‌ی اتصالی با وضعیت انضمامی ندارد، از این‌که تشکیلات هم پیش‌شرط انقلاب است و هم مشروط به وضعیت مادی انقلابی، از این‌که وقتی پنجه در پنجه‌ی دشمنی خون‌خوار، سازمان‌یافته و کارآزموده انداخته‌ایم؛ تقلیل دادن کمیته و روابط تشکیلاتی به جمع و روابط سیاسی ناپخته به منزله‌ی دست‌کم گرفتن این دشمن است و از ضرورت نشاندن «سازماندهی کنیم» در کنار «سازماندهی کنید». در فلاخن دویست و چهل و هشتم از این می‌خوانیم که چگونه فعالیت تبلیغی-ترویجی می‌تواند در خدمت ساختن تشکیلاتی باشد که خود بدون آن معنایی ندارد.
آبان ۱۴۰۲ | نسخه‌ی ورد
فلاخن دویست و چهل و هشتم را اینجا بخوانید
