مانیفست شماره‌ی ۱ کمیته‌ی کوئیرهای کمونیست

در دویست و پنجاه و نهمین فلاخن اولین شماره از مانیفست کمیته‌ی کوئیرهای کمونیست را می‌خوانیم، کمیته‌ای که بنا به تصریح متن توسط «جمعی از کوئیرهای داخل و خارج از ایران» تشکیل شده تا «خطوط اتصالی بین بدن‌هایی که از هم دور افتاده‌اند» برقرار کند و صدای کوئیرها را «رساتر از پیش» به گوش همه‌گان برساند. جمعی که باور دارد رهایی کوئیرها «تنیده در تار و پود رهایی زنان، کارگران، مهاجران، معلولان و همه‌ی به‌حاشیه‌رانده‌شدگان در نظام سرمایه‌داری ا‌ست، که پایه‌هایش را در زمین مردسالاری/پدرسالاری هترونوماتیو و بایناری (دوگانه‌ی زن/مرد) محکم کرده است». این کمیته اعتقاد دارد ستم‌ها باقی خواهند ماند و سرکوب متوقف نخواهد شد «مگر با جایگزینی این سیستم با کمونیسمی که امکان بروز شکل‌های متنوع واحدهای اجتماعی، شیوه‌های مختلف میل‌ورزی وخوانشی فراانحصاری از بدن‌ها را فراهم سازد». در این فلاخن از ضرورت شکل‌گیری مبارزه‌ای بر محور «کوئیر-کمونیسم» می‌خوانیم، از لزوم مرزبندی روشن و قاطع با سیاست هویت و بازگشت به ریشه‌های انقلابی جنبش رهایی‌بخش کوئیر که توسط صدای مسلط در جشن سالانه‌ی «رژه‌ی افتخار» حذف و ادغام شده است. کمیته‌ی کوئیرهای کمونیست از پیوستن افراد و گروه‌های انقلابی به این کمیته استقبال می‌کند چون «ما دست در دست رفقایمان در مقابل آنچه از سمت جامعه به عنوان "امر نرمال" تلقی می‌شود، با "غیرنرمال" بودنمان می‌ایستیم و با شجاعت فریاد می‌زنیم ما اینجاییم، ما کوئیریم و در حالیکه ظالمان گل مرگ می‌کارند، ما خود زندگی هستیم. ما خود مقاومتیم».

فلاخن دویست و پنجاه و نهم را اینجا بخوانید

برای تماس با «کمیته‌ی کوئیرهای کمونیست» می‌توانید به این ایمیل پیغام دهید:

Komitequeercommunist@gmail.com

اردیبهشت ۱۴۰۳ | نسخه‌ی ورد