«ثوره (انقلاب)؛ شبنامه‌ای برای روزهای تاریک)» در دومین شماره‌ی خود به قتل‌عام کارگران معدن زغال‌سنگ معدنجوی طبس می‌پردازد، به آنها که در قعر تونل‌های تاریک مدفون شدند و پیکرهای لهیده‌شان را با چرخ‌دستی بیرون آوردند تا جیب‌های مالک خصوصی معدن در کانادا از دلار انباشته شود. در این شماره می‌خوانیم: «می‌گویند "حادثه" بوده. کار است دیگر و پیش می‌آید اما پای هیچ "حادثه"ای در میان نیست. اینکه تونل‌ها گازسنجی نشده بودند، اینکه تجهیزات ایمنی کافی در اختیار کارگران نبوده و حتا کپسول خودنجات که از الزامات کار در معدن است برایشان محیا نشده، هیچ‌کدام این‌ها حادثه نیست و فقط هم به این معدن محدود نمی‌شود. وقتی طی یک چرخه‌ی زمانی مشخص با مقوله‌ای به نام "حادثه‌ی منجر به قطع عضو یا مرگ حین کار" در کارگاه‌ها و کارخانه‌ها و معادن و... روبه‌رو هستیم، آیا نباید دنبال دلایل دیگری بگردیم؟ دلیل اصلی چنین فجایعی حرص و ولع سرمایه‌داران برای رسیدن به سود بیشتر است و این با کاستن از هزینه‌‌ی ایمن کردن محیط کار و دستمزد کارگران به دست می‌آید. در واقع سرمایه‌دار دست در دست نهادهایی که کارگران را به صورت سیستماتیک سرکوب می‌کنند و حق تشکل‌یابی را ازشان می‌گیرند، آن‌ها را به کام مرگ می‌فرستند. در نظر بگیریم که میانگین دستمزد کارگران معدن که با خطر مرگ روبه‌رو هستند ۱۵ میلیون تومان است و عده‌ای از آن‌ها حتا دریافتی کمتری دارند. در چنین شرایطی کارگر مجبور است برای تامین معاش در هر شرایطی به کارش ادامه دهد و اگر اعتراض یا سرپیچی کند با تهدید اخراج روبه‌رو می‌شود.» ثوره‌ی دوم در تعدادی محدود اما در چند شهر توزیع شده است.

شماره‌ی دوم ثوره را در اینجا بخوانید

مهر ۱۴۰۳