در مرز بدن‌هایشان مقاومت می‌کنند، در مرز بدن‌هایی که انکار شده‌اند، تحقیر شده‌اند، ناچیز شمرده شده‌اند اما توأمان رزمنده‌تر شده‌اند. در مرز بدن‌هایشان علیه مرزهای سلطه و استثمار مقاومت می‌کنند و به خوبی می‌دانند مقاومت امری جمعی است، امری مربوط به «جمع». مقاومت ربطی به سلبریتی‌ها و چهره‌های رسانه‌ای ندارد که در قاپیدن میکروفون‌ها با هم مسابقه می‌گذارند. ربطی به بودجه‌ها و بنیادهای پروژه‌بگیری ندارد که با یک تصمیم رییس‌جمهور کشوری دیگر تمام کار و بارشان، یا به بیان دقیق‌تر کسب‌وکارشان را تعطیل می‌کنند تا صندوق جایگزینی برای تجارت بدن‌های زخمی پیدا کنند. مقاومت علیه سلطه را آنانی انجام می‌دهند که با بدن‌هایشان در برابر استثمار و استبداد ایستاده‌اند. «کمیته‌ی کوئیرهای کمونیست» این‌بار برچسب‌هایی را روی دیوارها و در معابر چسبانده‌اند تا بر تداوم پیکاری تاکید کنند که به‌رغم تمامی فشارها و نادیده‌انگاری‌ها، زیر پوست شهر، در جلسات کوچک و مدام، در انضباط و تعهد ادامه می‌یابد. این عمل تبلیغی-ترویجی در عین‌حال پیشنهادی را درون خودش دارد. «برچسب» یکی از مناسب‌ترین ابزار تبلیغی-ترویجی است که می‌توان آن را هر کجا چسباند. در کافه‌ها و اتوبوس‌ها و متروها، روی در خانه‌ها و مغازه‌ها و اماکن عمومی. اگر اندازه‌ی برچسب اندازه‌ی کف دست باشد و چنان‌که باید، روی کاغذ چسب‌دار پرینت شود؛ با کمی تمرین می‌توان در حین عبور برچسب را به جایی چسباند و گذشت. از همه‌ی ابزارها برای مبارزه استفاده کنیم.

برای تماس با «کمیته‌ی کوئیرهای کمونیست» می‌توانید به این ایمیل پیغام دهید:

Komitequeercommunist@gmail.com

اردیبهشت ۱۴۰۴