سرگذشت دانشجویان افغانستانی در دانشگاه نئولیبرال

در فلاخن دویست و هفتاد و هشتم گفتگویی را می‌خوانیم که رفقای «کمیته دانشجویی اول اردیبهشت» با یک دانشجوی افغانستانی در ایران انجام داده‌اند تا بخشی از مصائب افغانستانی بودن در دانشگاهی نئولیبرال را آشکار کنند. در این فلاخن از این می‌خوانیم که چگونه افغانستانی‌های مقیم ایران در تمام دوران تحصیل، به تناوب و به نفع غارت بیشتر، دانشجوی داخلی و خارجی محسوب می‌شوند. از این‌که دانشجوی افغانستانی چه مواردی از تبعیض و ستم نظام‌مند را تجربه می‌کند و چگونه تمام این وضعیت دشوار بعد از بسیج فاشیستی چند ساله‌ی اخیر دشوارتر شده است. در دویست و هفتاد و هشتمین فلاخن از این می‌خوانیم که چگونه دانشگاه طبقاتی و آموزش کالایی‌شده حتا امکان ورود به دانشگاه را از خیل عظیم افغانستانی‌ها سلب کرده است، از این‌که چگونه ستم طبقاتی و افغانستانی‌ستیزی همدیگر را تقویت و تثبیت می‌کنند و از این‌که در جامعه‌ی طبقاتی برای جلوگیری از تحصیل بخش عظیمی از فرزندان طبقه‌ی کارگر افغانستانی در ایران دیگر نیازی به قوانین ارتجاعی «طالبان» نیست، سرمایه‌داری با دست‌های کاملن پاکِ کاملن آلوده به اندازه‌ی کافی امکان ادامه‌ی تحصیل را از افغانستانی‌ها گرفته است.

فلاخن دویست و هفتاد و هشتم را اینجا بخوانید

آبان ۱۴۰۴ | نسخه‌ی ورد