شهر قصه در اوین
روایت چرایی و چگونگی اجرای این نمایش را در اینجا بخوانید
اول: «شهر قصه» اگر ماندگارترین متن نمایشی در ایران نباشد، بدون شک یکی از ماندگارترینِ آنهاست. متنی که با خاطره‌ی جمعی چند نسل گره خورده و نسخه‌های آن روی نوار کاست یا نوار ویدئو بارها تکثیر و دست به دست شده است. موفقیت چشم‌گیر اجرای صحنه‌یی «شهر قصه» با کارگردانی بیژن مفید، بسیاری را وسوسه کرده تا تلاش کنند با اجراهای متفاوتی از این نمایش، بخشی از سرمایه‌ی نمادین «شهر قصه» را از آن خود کنند. برای نمونه فیلم ناموفقی که منوچهر انور بر اساس متن بیژن مفید ساخت یا دست‌اندازی شبکه‌ی تلویزیونی «من و تو» با گذاشتن انیمیشنی لوس و بی‌مزه روی صدای اجرای اصلی نمایش. با این وجود حالا اجرای «شهر قصه» در اوین، همان اجرایی است که معنایی مضاعف به این متن نمایشی می‌دهد. برای یافتن این معنای مضاعف باید متنی را که یاشار دارالشفاء، کارگردان این اجرا در بند ۳۵۰ نوشته است، بخوانید. شهر قصه در اوین، شخصیت‌های متن «شهر قصه» را با بیش از چهار دهه فاصله به بند سیاسی زندان اوین می‌برد و به آنها معنای جدیدی می‌بخشد.
دوم: در متن توضیحی یاشار دارالشفاء می‌خوانید که قطعه‌ی کوتاهی از پردهی چهارم نمایش به دلیل این‌که متنی که زندانیان در اختیار داشته‌اند ناقص بوده و کارگردان کار، هم این قطعه را از یاد برده بوده است، در نسخه‌ی «شهر قصه در اوین» وجود ندارد. غیبت این قطعه اما بخشی از تاریخ اجرای این نمایش به طور خاص، و تاریخ نمایش به طور عام است. غیبتی که بر وضعیت کسانی که این نمایش را اجرا می‌کنند گواهی می‌دهد و محدودیت‌های آنها را افشا می‌کند.
سوم: می‌شد این فایل‌ها را ویرایش کرد و صداهای مزاحمِ محیط را از آنها بیرون کشید. صدای حیاط بند ۳۵۰ اوین، بلندگوی زندان، تماشاگران و کارگردان. با این وجود دقیقن اینها همان چیزهایی است که به «شهر قصه» اضافه شده است. صداهای بند، چیزی که بیرون از اراده‌ی کارگردان، بازیگران و حتا تماشاگران وارد نمایش شده است و «دقیقه‌های» زندان را با دقت تمام ضبط کرده است.
چهارم: شهر قصه در اوین با این ترکیب در تاریخ ثبت شده است:
پردهی اول و دوم:
کارگردان: یاشار دارالشفاء
صدابرداری: کامران ایازی، علی زاهد
امید زارعی‌نژاد: طوطی شکرشکن، بز بزاز، آقا موشه
علی روشن: گربه‌ی درویش، شتر نقالِ نمدمال
کوروش نصیری: سگ بقال، قاطر نعل‌بند
امیر گرشاسبی: خر خراط
سهیل بابادی: خرس رمال، اسب عصار
مهدی خدایی: فیفیل خان
فرشید فتحی: گوینده، خاله سوسکه
یاشار دارالشفاء: میمون رقاص، روباه ملا
پردهی سوم و چهارم:
کارگردان: یاشار دارالشفاء
صدابرداری: کامران ایازی
امید زارعی‌نژاد: طوطی شکرشکن، بز بزاز، آقا موشه
علی روشن: گربه‌ی درویش، شتر نقالِ نمدمال
کوروش نصیری: سگ بقال، اسب عصار، قاطر نعل‌بند
داور حسینی وجدان: خر خراط
سهیل بابادی: خرس رمال
مهدی خدایی: فیفیل خان
فرشید فتحی: گوینده، خاله سوسکه
محمدمهدی ساجدی‌فر: میمون رقاص
یاشار دارالشفاء: روباه ملا