ضمیمه‌یی برای ضمیمه‌ی اولِ منجنیقِ دوم
یا
پاسخ به برخی شبهات پیرامون ترانه‌سرودی از فرامرز اصلانی
از ساعات ابتدایی امروز که ضمیمه‌ی اولِ منجنیق دوم یا همان «سرودی تاکنون منتشر نشده از فرامرز اصلانی» روی صفحه‌ی «منجنیق» قرار گرفت هیاهویی به وسع آن مناطقی که «منجنیق» بُرد دارد و تا آنجا پرتاب می‌شود، درگرفت. تذکرها همه یادآوری می‌کردند که این «ترانه‌سرود» را پیش از این، در روزهای جوانی و نوجوانی‌شان و در رادیوی بعد از انقلاب بهمن شنیده‌اند. منجنیقی‌ها در این مدت بیدار بودند و تمام این‌ها را می‌دیدند و از حساسیت دوستان منجنیق برای کشف «حقیقت» تشکر می‌کنند اما...
اول: راست این است که این «ترانه‌سرود» از جوانی‌ها و نوجوانی‌های آنهایی که آن را شنیده بودند آمده بود. آن را از یکی از همان آرشیوهای غبار گرفته و فراموش شده بیرون کشیده بودیم تا چیزی را یادآوری کنیم. بسیاری از سرودهای دیگر که انقلاب بهمن در ناخودآگاه جمعی ما با آنها شناخته می‌شود، تنها چند «لایک» و «کامنت» به تحریک نوستالژی، به تحریک «چیزی از دست رفته» می‌گرفتند. حالا سرودی که در «اکنون» منتشر نشده بود موجب شده است با «چیزی به دست آمده» روبه‌رو باشیم. چیزی ناب و اسرارآمیز و ارزشمند که چند پروفایل فیس‌بوکی و یوتوبی آن را پایین کشیدند و به سرعت به نام خودشان منتشر کردند. چیزی که حالا و از اینجا دیگر ربطی به «فرامرز اصلانی» ندارد. قدرت یادآوری آن چنان است که دیگر حتا خواننده‌ی آن هم نمی‌تواند در برابر آن بایستد. این «ترانه‌سرود» از همین نقطه متعلق به انقلاب مردم است. مردم دیروز و مردم فردا.
دوم: برخی انتشار این «ترانه‌سرود» را با آن عنوان و یادداشت همراه به حساب بازارگرمی و شگرد تبلیغاتی و چه و چه گذاشتند. تنها یک نفر از دوستان منجنیق در یکی از کامنت‌ها اشاره کرد که لابد «حکمتی» در کار بوده است. در جهانی که با منطق بازار اداره می‌شود چنین شبهاتی هم مخاطره‌ی کار بود، آن را پذیرفتیم و اینک از پذیرفتن خود رضایت داریم.
سوم: تمام آنهایی که این سو و آن سو نوشتند این سرود را در «اکنونی» دیگر شنیده بوده‌اند واداشته شدند تا گذشته‌یی منتظر را به یاد بیاورند. گذشته‌یی که سخت در انتظار به یاد آورده شدن از سوی ماست. (و تلاش کردیم این را در بخش‌هایی از منجنیق شماره‌ی دوم هم گفته باشیم) یکی از دوستان منجنیق سراغ آرشیو نوارهای کاست قدیمی‌اش رفته بود و در میان آنها به دنبال این «ترانه‌سرود» گشته بود. یکی دیگر گم شدن این «ترانه‌سرود» را به گم شدن آدم‌های توی فیلم‌ها ربط داده بود. برخی به یاد آوردند که بخش‌هایی از این «ترانه‌سرود» ورد زبان آنها بوده است. تمام تلاش آن ضمیمه همین بوده است. اگر آن ضمیمه و آن «تاکنون» تنها موجب شده باشد یک روز به یاد آن روزها، در وفاداری به آن روزها سپری شده باشد به آنچه که می‌خواسته رسیده است. از این‌که انقلاب ما را، انقلاب خودتان را به یاد آوردید، ممنونیم.
