داوسون؛ جزیره‌ی ۱۰
محصول: ۲۰۰۹. شیلی
کارگردان: میگل لیتین
نویسنده‌ی فیلمنامه: میگل لیتین و سرخیو بیتار
مترجم فارسی: آرش سرکوهی
زیرنویس: منجنیق
نام فیلم به زبان اصلی:
فیلم «داوسون؛ جزیره‌ی ۱۰» که بر اساس خاطرات سرخیو بیتار، وزیر معدن دولت سوسیالیست سالوادور آلنده ساخته شده است، از خلال به تصویر کشیدن زندگی و مقاومت زندانیانی که بعد از کودتای ۱۹۷۳ به جزیره‌ی داوسون، در جنوب شیلی تبعید شدند، سرنوشت و سرگذشت هزاران مبارز شیلیایی را در دوران پس از کودتا روایت می‌کند. چند ماه بعد از کودتای ارتش با همکاری ایالات متحده‌ی آمریکا و سازمان سیا علیه دولت سالوادور آلنده، تعدادی از وزرا و معاونان دولت او، و نیز تعدادی از رهبران اتحادیه‌های کارگری و دانشجویی که همگی سرشناس‌تر از آن بودند که سربه نیست یا اعدام شوند، به جزایر جنوبی شیلی، از جمله جزیره‌ی داوسون تبعید شدند تا خونتای نظامی حاکم و دولت کودتا فکری برای خلاص شدن از شر آنها بکند. سرخیو بیتار، وزیر معدن دولت آلنده که این فیلم بر اساس خاطرات او ساخته شده و در نوشتن فیلمنامه نیز مشارکت کرده، یکی از این افراد است.
میگل لیتین، کارگردان این فیلم نیز در شمار یاران جان به در برده‌ی آلنده و رییس بنیاد ملی فیلم شیلی در دولت اوست. لیتین که بعد از کودتا به شکل معجزه‌آسایی جان به در برد، بعد از سه ماه زندگی مخفی سرانجام توانست از شیلی بگریزد. او در تمام دوران تبعید لحظه‌ای از مبارزه با دولت کودتا غافل نشد و همه‌ی زندگی‌اش را صرف این کار کرد. شاید مهم‌ترین کار لیتین این بود که در سال ۱۹۸۵ مخفیانه و به قصد ساخت فیلمی در مورد شیلیِ تحت حکومت کودتا به شیلی سفر کرد. برای این کار اعضای تشکیلات مقاومت علیه دولت کودتا او را آموزش دادند و مسئولیت انتقال لیتین به شیلی و تامین امکانات لازم در شیلی را بر عهده گرفتند. شش هسته‌ی مقاومت زیرزمینی در داخل شیلی با این پروژه همکاری کردند. هم‌چنین سه گروه مجزای فیلمسازی با اعضای اروپایی تحت پوشش‌های مختلف پیش از لیتین و به طریق قانونی وارد شیلی شدند. یک گروه ایتالیایی به بهانه‌ی تهیه‌ی فیلمی در مورد مهاجرت ایتالیایی‌ها به شیلی، یک گروه فرانسوی به عنوان تهیه‌ی فیلمی در مورد محیط زیست و جغرافیای شیلی و گروه سومی از ملیت‌های مختلف ولی تحت پوشش یک گروه فیلمسازی هلندی به بهانه‌ی تهیه‌ی مستندی از آثار آخرین زلزله‌ی شیلی. میگل لیتین بعد از این سه گروه و به عنوان یک بازرگان اروگوئه‌ای وارد شیلی شد و هدایت گروه فیلمسازی را در دست گرفت. او در این سفر موفق شد به سرتاسر شیلی سفر کند، از هر چیزی که لازم بود فیلم بگیرد و حتا به درون کاخ «موندا»، کاخ ریاست جمهوری شیلی که محل کشته شدن آلنده و نیز حکمرانی پینوشه بود، راه یافت. حاصل این کار مخاطره‌آمیز که می‌توانست به بهای زندگی تمامی اعضای گروه فیلمسازی تمام شود سی و دو هزار متر فیلم بود که در اسپانیا به یک فیلم دو ساعته‌ی سینمایی و یک فیلم چهار ساعته‌ی تلویزیونی به نام «قانون مسلط بر شیلی» تبدیل شد.
پخش این فیلم نه تنها وضعیت فلاکت‌بار مردم شیلی تحت سلطه‌ی دیکتاتوری نظامی و سیاست‌های اقتصادی‌ای که توسط مشاوران بین‌المللی دولت کودتا از جمله ملیتون فریدمن تدوین شده بود، افشا کرد، بلکه ابهت پوشالی دولت نظامی و دستگاه امنیتی آن را در هم شکست. گابریل گارسیا مارکز که از سال‌ها قبل با میگل لیتین رفاقت داشت، مصاحبه‌یی هجده ساعته با او انجام داد و آن را به شکل گزارش تنظیم و در قالب کتاب منتشر کرد که انتشار آن ضربه‌ی کاری دیگری به دولت پینوشه محسوب می‌شد. این کتاب در ایران نیز با دو ترجمه منتشر شده است. مشخصات ترجمه‌ی معتبرتر و دقیق‌تر این است: ماجرای اقامت پنهانی میگل لیتین در شیلی. گابریل گارسیا مارکز. ترجمه‌ی باقر پرهام. انتشارات آگاه. چاپ اول. ۱۳۶۷. میگل لیتین هم‌چنان در شیلی و برای مبارزه با دستبرد به حافظه‌ی تاریخی خلق شیلی فیلم می‌سازد.
زیرنویس فارسی فیلم را می‌توانید از اینجا دریافت کنید
می‌توانید برای دریافت فیلم به منجنیق ایمیل بزنید:
manjanigh.review@gmail.com
حتمن در سابجکت یا متن ایمیل بنویسید که می‌خواهید کدام فیلم برای شما ارسال شود.
