این گزارش در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۵۷، هنگامی که هنوز محمدرضا پهلوی ایران را ترک نکرده بود، در روزنامه‌ی نیویورک‌تایمز منتشر شده است. در سال‌های بعد از سرکوب انقلاب ۵۷ و استیلای جمهوری اسلامی، بسیاری از هواداران نظام سلطنتی، اطرافیان خاندان پهلوی و بعضن انقلابیون پشیمان از کرده‌ی خود، به این تصور عمومی دامن زدند که روایت‌ها در مورد دارایی خاندان پهلوی و فساد گسترده‌ی اقتصادی در میان ایشان، مقامات دولتی و نزدیکان دربار شایعاتی بیش نبوده‌اند. بازماندگان خاندان پهلوی، از جمله فرح دیبا و رضا پهلوی، نیز در گفت‌وگوهای گوناگون و اظهارات مختلف تلاش کرده‌اند میزان این دارایی‌ها و به ویژه آن بخشی از این دارایی‌ها که پیش از سقوط سلطنت پهلوی از ایران خارج شده است را بسیار کمتر از میزان واقعی جلوه دهند. دارایی عظیمی که در طی این سال‌ها با سرمایه‌گذاری‌های مختلف و نیز افزوده شدن کمک‌های مالی دولت‌های دیگر، از جمله دولت آمریکا و عربستان سعودی، به میزان آن افزوده شده است و کسی اطلاع دقیقی از آن ندارد. ترجمه‌ی گزارش منتشرشده در نیویورک‌تایمز اولین سند از در این مورد است که در «منجنیق» و در چارچوب بخش جورچین از پروژه‌ی آرشیوهای قدغن منتشر می‌شود. اسناد دیگری نیز در این مورد وجود دارد که به مرور منتشر خواهد شد.

جورچین یکم را اینجا بخوانید

jurchin1