سیلی «هدیل» به کله‌ای که ارباب در رحم‌ها فرو کرده است
رفقای هسته‌ی هدیلِ کمیته‌ی غیبی نسوان در شرایطی پوسترها و اطلاعیه‌ای را علیه تهاجم تشدیدشده‌ی جمهوری اسلامی به بدن زنان و مداخله‌ی پلیسی-امنیتی در مسئله‌ی «کنترل بارداری» به دیوارهای شهر چسباندند و در گذرها و خانه‌ها پخش کردند که به شکل کنایه‌آمیزی در آرژانتین کسی از شعبده‌ی صندوق رای بیرون آمد به نام خاویر میلی، که در اولین قدم اقداماتی را در جهت لغو قوانین حمایتی از سقط جنین و ممنوعیت کامل سقط جنین آغاز کرده است. کنایه‌ی ماجرا از آنجاست که در متن مفصل هسته‌ی هدیل در همین مورد، که با عنوان «کنترل بارداری؛ حق دموکراتیک، مساله‌ی طبقاتی» نزدیک به دو ماه پیش منتشر شد بخشی به نتایج مبارزات زنان آرژانتین، دستاوردهای آن در تصویب حق قانونی سقط جنین در سال ۲۰۲۰ و تاثیرات آن بر دیگر کشورهای آمریکای لاتین پرداخته شده بود و اینک همان دستاوردها در مخاطره است. دولت-مردان در سرتاسر جهان هم‌چنان خودشان را مالک بدن زنان می‌بینند و برای آن تصمیم می‌گیرند. بنابراین مسئله، چنان‌که خود رفقای هسته‌ی هدیل در متن اطلاعیه‌ی خود توضیح داده‌اند، صرفن تغییر قوانین نیست بلکه «مبارزه‌ی ما برای رسیدن به این حق با مبارزه‌ی طبقاتی گره خورده است و باید هم‌زمان در برابر ستم جنسیتی و ستم طبقاتی بایستیم و دست سرمایه‌داری مردسالار را از رحم‌ها و بدن‌هایمان کوتاه کنیم». تنها با الغای بنیادین نظم ستمگرانه‌ی موجود است که می‌توان دستاوردی داشت که برگشت‌ناپذیر و پایدار باشد.
متن اطلاعیه‌ی هسته‌ی هدیل-کمیته‌ی غیبی نسوان
حق کنترل بارداری و فرزندآوری به چه معناست؟
شاید شما هم به عنوان یک زن یا فرد کوئیری که مستعد بارداری‌ست، بارها به امکان باردار شدن و اقدامات بعد از آن فکر کرده‌اید. شاید به این فکر کرده‌اید که شرایط اقتصادی، رفاهی، جسمی یا روانی نگهداری از کودکی را ندارید. شاید هم انتخاب شما این است که فرزند یا فرزندان بیشتری نداشته باشید، چون سبک زندگی متفاوتی را انتخاب کرده‌اید. در یک جامعه‌ی موازی شما می‌توانید آزادانه انتخاب کنید که فرزندی داشته باشید یا نه و در صورت بارداری ناخواسته، از امکانات رفاهی و پزشکی امن و کم‌هزینه برای پایان بارداری برخوردار شوید، اما حالا که از این خیابان می‌گذرید و نگاهتان به این نوشته افتاده در آن جامعه نیستید و شاید بارها اضطراب بارداری ناخواسته، پیدا کردن پزشک امن، اتاق‌ها و مطب‌های مخفی، پنهان‌کاری از خانواده و جامعه، آسیب‌هایی که بر روح و جسمتان تحمیل می‌شود و هزاران استرس دیگر را که به دنبال محروم شدن از حق بر بدنتان می‌آید تحمل کرده‌اید. اضطراب‌هایی که برای بسیاری از ما که از امکانات اقتصادی و رفاهی کمتری برخورداریم، بیشتر و پیچیده‌تر هم می‌شوند.
حالا با تصویب طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده در سال 1400 توسط جمهوری ضدزن اسلامی، حتی بیشتر از قبل از حق بر بدن‌هایمان و کنترل فرزندآوری محروم شده‌ایم. هنوز چیزی نگذشته، تاثیرات فاجعه‌‌آمیز این طرح خودش را نشان داده و خشونت ناشی از آن بر بدن‌هایمان زخم انداخته است. افزایش تولد نوزادان دارای معلولیت در نتیجه‌ی حذف غربالگری، فقط یکی از این تاثیرات است. آن هم در شرایطی که دولت هیچ امکانی در اختیار این کودکان و خانواده‌هایشان قرار نمی‌دهد.
در همه‌جای جهان مبارزات زنان با مبارزه برای حق بر بدن و حق کنترل بارداری و فرزندآوری گره خورده است اما در نظر داشته باشیم که رسیدن به این حق و استمرار آن تنها در صورت برقراری جامعه‌ای عادلانه و برابر ممکن می‌شود. در چنین جامعه‌ای همه‌ی زنان، اعم از زنان کارگر و به‌حاشیه‌رانده‌شده از امکانات لازم برای کنترل بدن‌هایشان برخوردارند. بنابراین مبارزه‌ی ما برای رسیدن به این حق با مبارزه‌ی طبقاتی گره خورده است و باید هم‌زمان در برابر ستم جنسیتی و ستم طبقاتی بایستیم و دست سرمایه‌داری مردسالار را از رحم‌ها و بدن‌هایمان کوتاه کنیم.
ما برای در دست گرفتن اختیار زندگی‌ها و بدن‌هایمان، چاره‌ای جز مقاومت و مبارزه‌ی سازمان‌یافته در برابر سیستم مردسالاری که روبه‌رویمان قد علم کرده نداریم. اگرچه ممکن است در این مسیر با احساساتی همچون ناامیدی و ترس مواجه شویم اما باید به یاد بسپریم که نه حالا و نه هیچ زمان دیگری در این مسیر تنها نبوده و نیستیم.
هسته‌ی هدیل-کمیته‌ی غیبی نسوان
آذر ۱۴۰۲
