در فلاخن دویست و شصت و هشتم رفقای «کمیته‌ی کوئیرهای کمونیست» از وجه مشترک کوئیرها و افغانستانی‌ها در ایران می‌نویسند که به میانجی طرد آنها خلل و فرج‌های بدن «ملتِ واحد» پوشانده می‌شود. در این فلاخن از تاریخ شکل‌گیری دولت-ملت به عنوان بدنی واحد در ایران می‌خوانیم و از طرد و حذفی که همواره ملازم آن بوده است. از طرد ملت‌های غیرفارس، هم در اشکال خشونت‌آمیزِ کشتار و بی‌جاسازی و هم در ابعاد فرهنگی و اجتماعی و از تداوم آن تا به امروز در گرایشات پیدا و پنهان ایرانشهری در بخش‌های گوناگونی از اپوزیسیون جمهوری اسلامی. در فلاخن دویست و شصت و سوم در مورد دیگری‌سازی از افغانستانی‌ها در ایران امروز می‌خوانیم، از ریشه‌های تاریخی این دیگری‌سازی در سطح جهانی و نام‌های مطرودان را به یاد می‌آوریم: کمونیست‌ها، همجنسگرایان، سیاهپوستان، بومی‌ها، یهودی‌ها و امروز در ایران افغانستانی‌ها، کوئیرها. از همدستی جناح‌های گوناگون حکومت و جریان‌های مختلف اپوزیسیون در افغانستانی‌ستیزی و از نقش دولت در سازماندهی و اجرای دیگری‌ستیزی در دوره‌های گوناگونی از تاریخ بشریت. در این فلاخن از منافع مشترک سرمایه‌داری و دیگری‌ستیزی مرکزمحور می‌خوانیم و از پیوند وثیق آلوده‌انگاری، ناسیونالیسم و کوئیرستیزی. و سرانجام از وجه مشترک سرگذشت و وضعیت افغانستانی‌ها و کوئیرها در ایران می‌خوانیم، از وجه مشترکی که می‌تواند و باید به نبردی مشترک منجر شود و البته نبردی که همراهی و همسنگری با بخش‌های گوناگون نیروهای چپ را انتظار می‌کشد.

فلاخن دویست و شصت و سوم را اینجا بخوانید

اسفند ۱۴۰۳ | فایل ورد