برایم بخوان محمّد. شعر و صدای الیاس علوی
این شعر الیاس علوی تنها شعر الیاس علوی نیست، سرگذشت مردمی است که بخش تفکیک‌ناپذیری از تاریخش در گریز و مرزها شکل گرفته است. در کوه‌های بلند، در دره‌های عمیق، در کشتی‌ها، کامیون‌ها، اردوگاه‌ها
منظومۀ استخر، بدون لبه. شعر و صدای سوزان کریمی
حالا اگر این بنگ/ منگ/ کوکنار و افیون کمک نکند/ منگ می‌شوم و خودم را به هدبندی سبز می‌بندم/ بنگ!/ و برای پیش‌خرید دهۀ سازندگی ثبت‌نام می‌کنم/ بنگ!/ وقتی که پنجاه درصدم منفجر شده است/ بنگ!
بداهۀ سنگ و زغال. شعر و صدای سهند آقایی
خنده می‌زدم عصبی/ بله صندوق‌ها همیشۀ دنیا برابرند/ امواجِ گیجِ دست‌ها هم/ تلقِ سیاهِ سوراخ‌سوراخِ افسانۀ ساکت/ لنزِ شکارِ بشقاب‌های پرندۀ رویا/ نابودیِ کدام سیاره در کدام ایالتِ جادو؟!/ تو سنگ را ترسانده‌ای در بازچیدنِ سنگر رفیق!
شهر قصه در اوین
اجرای «شهر قصه» در اوین، همان اجرایی است که معنایی مضاعف به این متن نمایشی می‌دهد. شهر قصه در اوین، شخصیت‌های متن «شهر قصه» را با بیش از چهار دهه فاصله به بند سیاسی زندان اوین می‌برد و به آنها معنای جدیدی می‌بخشد
هول. شعر و صدای سهند آقایی
خبرنگارِ خانه بود و خانه زمین بود/ در متنِ بی‌تغزّلِ آتش/ در بداهه‌ی وحش/ دیو را تشییع می‌کردند/ گُرازانِ گلّه‌ی متواری/ اخترانِ رابعه/ رمّالِ پیرِ حرّانیانِ قمر/ قُماشِ غدّارِ زربفتِ نفت/ گرگانِ بی‌دماغِ دجله/ کهیرِ چرکِ یهودا/ خطِ قرمزِ مرزی
داستان کوتاه شبح. علی‌اشرف درویشیان
داستان کوتاه شبح را بشنوید که در آخرین شماره‌ی رادیو ریزوم، شماره‌ی هفدهم اجرا شده بود. «شبح» داستان کوتاهی است از مجموعه‌داستان دُرُشتی، نوشته‌ی علی‌اشرف درویشیان
دموکراسی توتالیتری. لارنس فرلینگتی. ترجمه و صدای حسین مکی‌زاده
تولد یک ملت گوسفند/خواب سنگینِ سنگینِ آمریکای متوسط/موج زیرزمینیِ فاشیسمِ مطبوع/فرمانروایی مضطربِ ابر-ثروتمند/پیروزی تمام‌عیار آمریکای امپریالیسم/اثبات نهایی سرنوشت محتوم ما/اولین فریاد بلند آمریکا برتر از همه/پژواک‌شده در کوچه‌های آزادی
۱۷ شهریور. شهرام صولتی
شهرام صولتی را همه می‌شناسیم، خواننده‌ی دست‌چندم لس‌آنجلسی، پر از حاشیه. این قطعه اما به نام اوست ولی ربطی به او ندارد. این قطعه دست‌پاچه است، شتاب‌زده مانند شتاب آن روزها
باد. شعر و صدای سهند آقایی
«باد» شعری است از سهند آقایی که آن را با صدای خودش خوانده است که « استعاره‌ها فقط مرده،/ گورخواب‌ها زنده،/ روزنامه‌ها خفه!/ تا کار می‌کنند چشم‌ها/ ستاره‌ها و صد سوار و نیزه‌ها/ خشمی و صد امید/ خشمی و صد ستاره و سوسوی بی‌هوای نگاش هم»
همان اواسط تابستان. شعر و صدای علیرضا آدینه
در روزهای همین زمستان و همین «زمستان» به یاد می‌آوریم آنهایی را که می‌خواهند نام‌هایشان را فراموش کنیم، آرمانشان را فراموش کنیم و فراموش کنیم چرا، چه زمانی و چگونه کشته شدند
هرگونه استفادهی غیرانحصاری از انتشارات «منجنیق»، حتا بدون ذکر منبع، آزاد است