درست در روزهایی که فوج درفوج بودجهبگیرها و مقاطعهکارانِ دموکراسی چشم به آمریکا دوختهاند، «بچههای اعماق» به شیلی نگاه میکنند، آنجا که نولیبرالیسم هار با ردای نظامی به قدرت رسید، اما مقاومت مردمی سرانجام قانون اساسی ژنرال را به زبالهدان تاریخ انداخت
این شعر، شعر مردمان حاشیه است، مردمان حذفشده، آنها که در خیزش دیماه و قیام آبان به میدان آمدند و راه آینده را روشن کردند. این شعر همچنین شعر نبرد است، شعر مبارزه، شعر امید به آینده، به بهارانِ خجستهی در راه
چکامهای/ بر اسماعیلِ هزار و سیصد و نود و هفت-تپه شعری است از علیرضا عسگری که آن را با صدای خودش خوانده است. جنون اما، سرایت کرده به همهجا اسماعیل پیچیده در کارون و هلهله میکند اهواز و ترسیدهاند…
«بچههای اعماق» بالیدگان سالهای سختند، بالیدگان روزهای تیرباران، روزهای اعلام اسامی کشتهگان با شعف از رسانههای جمعی، روزهای سکوت و خفقان و طنابهای دار. «بچههای اعماق» از دل سالهای وحشت گذر کردهاند، روییدهاند، بزرگ شدهاند
کیست که نداند همهی خمیرها با پول درست میشوند و همهی پولها با خمیر، خمیر انسان وقتی که چیزی جز کاغذهای وهم را درک نمیکند. خمیر انسان با روغن اعلا لای چرخدندههای تولید، خمیر بازار با رسوب طبقاتی
«آلترناتیوِ کلمات، شوراست» شعری است از رضا بهادر که آن را با صدای خودش خوانده است. «مرده باشی تو که دو چشم نافذ نداشتی تا بدنت را در خیابان راهآهن بساط کنی و داد بزنی: قطارهایم را حراج کردهام.../ آقا...…
ترانه، اجرا و موسیقی: مسعود حسنزاده مستر و میکس: صدیق احمد در خانه بمانید! کو نان؟ در خانه بمانید! کو هیزم؟ در خانه بمانید! کو آرد، چای، دوا؟ هی دست بشورید! کو صابون؟ شاور بگیرید! کو حمام؟ هی…
خیابانها را خالی میخواهند و قیام آبان را فراموش. قیام آبان اما با خیل شهدای آن، با سنتهای مقاومتش و با چیزی که بیش از خودش آفرید ادامه دارد. در همین روزهای سکوت و قرنطینه، روزهای مرگ و وحشت آبان را به یاد میآوریم
آبان ادامه دارد در سوگی که بر ما تحمیل کردهاند و نیز در مقاومتی که روزهای آبان را بدون آن نمیتوان به یاد آورد. آبان ادامه دارد و ادامه خواهد داشت. خیابانهای آبان، خیابانهای خونین آبان خط سرخ رهایی است.
در برابر موجاموج سرکوب و دهشت، در کنار خشم تودهها ایستادهایم. در دورانی که همه از مبارزات «مسالمتآمیز» حرف میزنند و به آن توصیه میکنند. در دورانی که خشم تودهها را «به فرموده» و مایهی «انحراف» جا میزنند، به زبانههای خشم تودهها وفادار میمانیم
هرگونه استفادهی غیرانحصاری از انتشارات «منجنیق»، حتا بدون ذکر منبع، آزاد است