دیوار

روزهای این قیام، روزهای قیام «زن»، «زندگی» و «آزادی» بوده است. شعاری که شهر به شهر رفت و تمام ساختارهای ستم را چنان به لرزه انداخته است که در کنار جوخه‌های سرکوب خیابانی، با «مرد» و «میهن» به جنگ آن آمده‌اند

آنها در کلاب‌‎هاوس شب‌نشینی می‌کنند و ما در خیابان خطر می‌کنیم، آنها در ایران‌اینترنشنال حرف می‌زنند و ما بیرقمان را از آسمان اسلام‌آباد می‌آویزیم، آنها توئیت می‌زنند و ما بر دیوارهای شهر نام نان و آزادی و شورا را نقش می‌زنیم

بازگشتیم. بازگشتیم تا یادآوری کنیم آفتاب روزی می‌تواند بدمد. آفتاب روزی از دل بذرهایی که امروز مردم فرودست، مردم در حاشیه، مردم اردوی کار و زحمت می‌کارند می‌تواند برآید. بعد از دو سال خاموشی‌ای که به ما در «آفتابکاران» تحمیل شد بازگشتیم

بعد از مدتی «شب‌تاب» بازگشته است تا در شرایطی که جلوه‌های گوناگونی از اتحاد طبقاتی کارگران را دیده‌ایم وعده دهد که تنها طبقه‌ی کارگر متحد می‌تواند ریشه‌ی استبداد را از جا برکند، طبقه‌ای که رهایی او موجب رهایی همه‌گان می‌شود

«شب‌تاب» در همین روزهای کرونایی، در همین کشاکش مرگ و زندگی که هر لحظه در خیابان جاری است بر آرمان رهایی پای می‌فشارد، هم‌دست توده می‌ماند و بر دیوارهای ماتم‌گرفته‌ی شهر نقش خورشید فردا را ترسیم می‌کند: خورشید سرخ فردا

با دار به حمایت سرمایه آمده‌اند، به حمایت موسسه‌های مالی غارتگر. جمهوری‌ای که با ادغام فرودستان در «امت مستضعف» بر تخت نشسته، بعد از تفسیر رهبر عالیجاه از کلمه‌ی مستضعف، بعد از فقرزدایی از کلمه‌ی مستضعف حالا به مستضعف‌کُشی مشغول شده است

شب‌تاب در اولین پوسترچسبانی پساقرنطینه‌اش از اتحاد سخن می‌گوید، اتحاد اجزای مختلف طبقه‌ی کارگر: معلمان، پرستاران و کارگران صنعتی. آنچه که لزوم آن در روزهای قرنطینه با آشکارتر شدن مخاطرات تداوم استیلای سرمایه‌دارانه قطعی‌تر شده است

وضعیت ناگوار برای مهاجران افغان در ایران چندین برابر است. آنها هیچ‌گونه بیمه‌ی درمانی و پزشکی دریافت نمی‌کنند و تمام هزینه‌های پزشکی و دارویی آنها به‌صورت آزاد است. حالا از ایران یا افغانستان به این صورت، به این ماسک و به این چشم‌ها خیره شوید

رفقای عزیزی تصمیم گرفته‌اند برای کتاب «تاریخ مفقود شوراهای ۵۷» روی دیوارهای ایران تبلیغ کنند. هر کسی که به اتفاق این بارکدها را روی دیوارها ببیند و آن را اسکن کند به آدرس پی دی اف کتاب «تاریخ مفقود شوراهای ۵۷» هدایت می‌شود

آنان بند زنان را به بندهای مقاومت در برابر استبداد تبدیل کرده‌اند، ایستاده‌اند و سر خم نمی‌کنند. «شب‌تاب» با پوسترهایی که این‌بار به دیوارها چسبانده به یادمان می‌آورد که در روزهای «تشییع باشکوه»، سرداران ما بی‌مدال و سردوشی در بند مشغول نبرد بوده‌اند