دیوار

عکاس: جواد خلیلی. جهان معاصر، جهان چیزهای کوچکِ قابل مصرف در اسرع وقت است، چیزهای قابل خرید و فروش در زودترین زمان ممکن. جهانِ موفقیت در دو دقیقه، تفکر به زبان ساده، راه‌های یک شبه‌ی کسب ثروت

عکاس: حامد ابراهیمی‌نژاد. سلفی‌بگیرهایِ حرفه‌ای‌ای که چون فاجعه هنوز به جایی که آنها زندگی می‌کنند نرسیده خوشحالند و به ویرانی به جای مانده از جنگ و آوارگی فراریان از توحش جهان جدید می‌خندند.

در سال‌های اولیه‌ی دهه‌ی ۱۹۰۰، لوئیس هاین شغل خود را به عنوان یک معلم مدرسه ترک کرد تا به عنوان عکاس، درمورد کار کودکان در ایالات متحده‌ی آمریکا تحقیق و آن را مستندسازی کند. او ده‌ها قطعه عکس از کودکانِ کارگر در مزارع، کارخانه‌ها و معادن گرفت

تصویر اول عکسی از اورکت حمید اشرف است. تصویر دوم نقاشی‌ای از علیرضا اسپهبد است برای طرح جلد کتاب «ای سرزمین من»، اولین جلد از مجموعه‌اشعار خسرو گلسرخی که به کوشش کاوه گوهرین منتشر شد

عکاس: آزاد عزیزیان. هزاران سال کودکی بر باد رفته است، پشت مرزها، در کوره‌راه‌های صعب، روی کوه‌ها و توی جنگل‌های انبوه، روی دریاها، زیر دریاها. هزاران سال کودکی به یغما رفته است در کمپ‌ها، اتاق‌های کوچک

دولت اولاند/ والس در تلاش است به سرعت وظایف معوقه‌ی دولت بورژوایی را علیه قانون کار به سرانجام برساند. همان کاری که دولت‌های راست قادر به انجام آن نبوده‌اند و نخواهند بود

عکاس: محمد صیاد. با انتشار این «آلبوم» چه چیزی را از گذشته به امروز احضار می‌کنیم؟ این عکس‌های خاکستری بناست چه چیزی را به یاد ما بیاورند؟ این عکس‌ها نه تنها در تمام این سال‌ها به عنوان «دور ریختنی‌ها» حذف نشده‌اند

نقاش: منوچهر. منجنیق این مجموعه را برای خانواده‌هایی که هر تابستان پشت درهای بسته‌ی گلزار خاوران می‌مانند. منتشر می‌کند. و برای مرده‌گانمان که در پس دیوارهای آن خاکِ در محاصره روی پاهایشان ایستاده‌اند با سینه‌های چاک چاک و سیبک‌های لهیده

عکاس: بابک بردبار. در مجموعه عکس‌های تاثیرگذار تاریخ، عکس «ناهار بر فراز آسمان‌خراش» یکی از شناخته شده‌ترین‌هاست. عکسی که از لحظه‌ی استراحت و ناهار خوردن کارگرانی گرفته شده است که نقشی کلیدی در ساخت «بهشت تحقق یافته» داشتند