قفسه

در پنجاه و سومین فلاخن گروه نویسندگان به مقایسه‌ی تطبیقی قانون کار و اصلاحیه‌ی آن پرداخته‌اند و روشن کرده‌اند که معنای واقعی موارد اصلاح‌شده چیست تا «خبر هولناک» را دقیق و با ذکر مواردِ آن بشنویم

در فلاخن پنجاه و دوم هدر براون تلاش می‌کند از میان نوشته‌های مارکس دیدگاه او را در مورد مسئله‌ی جنسیت و خانواده روشن و ارتباطی میان فمینیسم و مارکسیسم ایجاد کند

در پنجاه و یکمین فلاخن آلن بدیو از نتایج انتخابات آمریکا و پیروزی دونالد ترامپ می‌گوید، از چیزی که «در طول وحشتِ یک شبِ ژرف بود.» بدیو از لزوم این می‌گوید که باید کاری انجام داد وگرنه در بهت موفقیتِ افسرده‌کننده‌ی دونالد ترامپ باقی خواهیم ماند.

در فلاخن پنجاهم حمید مافی از قانونِ کار می‌نویسد بر میز تشریح اعتدال. او توضیح می‌دهد کدام مواد قانون کار و برای چه چیزی تغییر خواهند کرد، تغییر خواهند کرد تا منافع کدام طبقه را تامین و کمر کدام طبقه را به شکلی کاملن «قانونی» و «معتدل» خرد کنند

در چهل و نهمین فلاخن پریسا امیری الیاسی فمینیسمی را که صفحه‌ی «آزادی یواشکی زنان ایران» آن را عرضه می‌کند، مورد بررسی قرار داده است. او از تصویری می‌نویسد که در این صفحه و در کمپین‌های مشابه از زنان ایران بازنمایی می‌شود

در فلاخن چهل و هشتم محمد پورعبدالله در مورد کمپین انتخاباتی برنی سندرز می‌نویسد، او که با شعار انقلاب سیاسی به میدان آمد و سرانجام همه‌چیز را در اجتماع بزرگ حزب دموکرات به هیلاری کلینتون واگذار کرد

در چهل و هفتمین فلاخن از جنبش چپ انقلابی شیلی (میر) می‌خوانیم، نیروی سیاسی‌ای که به تاریخ چپ در شیلی و آمریکای لاتین ویژگی خاصی می‌بخشد و به این فکر می‌کنیم که میراث جنبش مسلحانه در ایران برای مبارزات امروز ما چیست

در فلاخن چهل و ششم اردلان باستانی از آزادی بیان در اقلیم کردستانِ عراق می‌نویسد و از روزنامه‌نگارانی که سربه‌نسیت می‌شوند، بی‌آنکه اثری از قاتلان آنها پیدا شود. او نمونه‌هایی از روزنامه‌گاران کشته شده در اقلیم را مثال می‌آورد

اولین شماره از سری جدید گاه‌نامه‌ی منجنیق پیشِ روی شماست. در گاه‌نامه‌ی منجنیق با شما از چیزهایی خواهیم گفت که در زندگی‌های روزمره‌ی ما جریان دارد، سراغ «سبک زندگی» رفته‌ییم و از «زندگی به سبک وات دِ فاک» نوشته‌ییم

مدوری در این فلاخن از روزهای سخت زندگی‌اش می‌گوید، از رنجی که برده و از تجربه‌ی تلخی که از سر گذرانده است. از برخورد خانواده و اقوام، مردم کوچه و بازار و پلیس و قانون با خودش و ترنس‌های افغانستانی، از تلاش برای زنده ماندن و از رقص زیر تیغ