
فلاخن شمارهی چهارم. سیاستِ مردمی و مردمِ متشکل
در فلاخن چهارم بهرام قدیمی آن چیزی را با ما در میان میگذارد که حاصل حضور بی واسطهی او در بطن مبارزات انقلابی مردم بوده است. از جنبش چریکی السالوادور تا کارخانههای تسخیر شدهی آرژانتین، از جنبش دهقانی بولیوی تا رستاخیز بومیهای مکزیک

فلاخن شمارهی سوم. کوبانی
در سومین «فلاخن» هژیر پلاسچی از امکانی مینویسد که در کوبانی وجود دارد، از آن میل جمعی برای جابهجا کردن مرزهای امر ممکن و آن ارادهی مردمی ادغام نشدهیی که از اشکال سنگ شدهی ادارهی جامعه تن میزند، آنگاه ساسان…

فلاخن شمارهی دوم. نوری در تاریکی
در فلاخن دوم معاون فرمانده مارکوس، سخنگو و سرپرست نظامی ارتش زاپاتیستی آزادیبخش ملی ناپدید میشود یا به بیان خودش «میمیرد». جنبش زاپاتیستی جنبش ابتکارهاست، جنبش تکیه به مردم و درسآموزی از آنان

فلاخن شمارهی اول. در ستایش سکوت فرزاد
در اولین «فلاخن» منصور تیفوری از فرزاد کمانگر مینویسد، نامی که سرتاسر این متن را بحرانی کرده است تا به زبان آید و از به زیان نیامدن فرزاد مینویسد، از مقاومتی که در حرف نزدن شکل گرفته است

دموکراسی در کدام وضعیت؟
جورجو آگامبن، آلن بدیو، وندی برون، دانیل بنسعید، کریستین راس، ژاک رانسیر، اسلاوی ژیژک، ژان لوک نانسی

منجنیق شمارهی دو. رای من کجاست؟
با طرحها، نوشتهها، گفتوگوها و ترجمههایی از: آرزو پوراسماعیلی، آرش کیا، آرمین نیکنام، آلن بدیو، اسلاوی ژیژک، امیررضا نمینی، امین حصوری، ایرج مصداقی، بابک اکبری فراهانی، بنفشه رنجی، بهروز رضوانی، بهمن سرفراز، بهنام داراییزاده، بیژن استوار، بیژن کیارسی، پژاره حیدری،…

منجنیق شمارهی یک. دعوت به مراسم پدرکُشی
با نوشتهها، ترجمهها، گفتوگوها و طرحهایی از: امین حصوری، بابک کسرایی، بهاران رستمی، بهرام رحیمی، بهمن سرفراز، بهنام داراییزاده، پابلیک انمیز، پرهام شهرجردی، پژاره حیدری، پژمان یعقوبی، حمید یاوری، حمیدرضا عسگرینژاد، خاطره شریفی، درنا مشیر، سپهر، سعید ولدبیگی، سوسن یکشنبه،…