فلاخن

در دویست و بیست و هشتمین فلاخن جمع‌بندی «کمیته دانشجویی اول اردیبهشت» را می‌خوانیم از چهار ماه مبارزه در دانشگاه، امکاناتی که به روی جنبش گشوده شده

در فلاخن دویست و بیست و هفتم از کمیته‌های مقاومت سودان می‌خوانیم، از وضعیت آنها بعد از سقوط رژیم عمر البشیر و چشم‌اندازی که پیشِ روی آنها قرار دارد. از دو موج انقلابی در سودان که در دومی کمیته‌های مقاومت محله‌محور تبدیل به سوژه‌ی اصلی انقلاب شدند

در دویست و بیست و ششمین فلاخن از کودتای ۲۶ دی می‌خوانیم، از این‌که چه کسانی در سوت پایان قیام می‌دمند و از وکالت و وکیل و موکل در متن انقلاب. از روند کودتا می‌گوییم، از تلاش‌های نافرجام برای کودتا در طول قیام که عملی نشد

در فلاخن دویست و بیست و پنجم، هم‌زمان با چهلم حسین سعیدی و محمود احمدی، چریک‌های شهید ایذه، از شکل‌گیری و مراحل اعتلای مبارزه‌ی گروهی در ایذه می‌خوانیم که از چند سال پیش در این شهر و مناطق اطراف آن شکل گرفت و مبارزه کرد

در دویست و بیست و چهارمین فلاخن از قدم بعدی نوشته‌ایم، پشت به دشمن حاکم و دشمن جدیدن موتلف، و رو به کمیته‌های انقلابی‌ای که با نام‌های گوناگون در این قیام حضوری واقعی داشته‌اند. تلاشی برای آغاز یا پیوستن به گفت‌وگویی ضروری

در فلاخن دویست و بیست و سوم از اهمیت مبارزات صنفی می‌خوانیم، از ضرورت این‌که چطور در میانه‌ی قیام توده‌ای به مبارزه‌ی صنفی بیش از گذشته نیازمندیم و مبارزه‌ی صنفی چگونه و تحت چه شرایطی می‌تواند به برخی از مهم‌ترین فقدان‌‌های قیام توده‌ای پاسخ دهد

در دویست و بیست و دومین فلاخن متنی را می‌خوانیم که جمع‌بندی «کمیته جواد نظری فتح‌آبادی» «از میدان نبرد» در مورد دستاوردها، امکانات و چالش‌های قیام محله‌محور تا به امروز است و البته بیشتر معطوف به تجربه‌ای است که در تهران به دست آمده

در فلاخن دویست و بیست و یکم جمع‌بندی ابتدایی‌ای را می‌خوانیم از «کمیته دانشجویی اول اردیبهشت» در مورد بیش از هفت هفته مبارزه در سنگر دانشگاه، مبارزه‌ای با اوج و فرودهای پیاپی و بی‌امان. مبارزه‌ای با دستاوردها، پیش‌روی‌ها و عقب‌نشینی‌ها

در دویست و بیستمین فلاخن دقیق‌ترین گزارشی را می‌خوانیم که حداکثرترین لحظات شورش ۲۳ مهر اوین را از منظر بند هشت ثبت کرده است. این گزارش از آن جهت دارای اهمیتی یگانه است که بعد از بند هفت، بند هشت اصلی‌ترین منطقه‌ی شورشی بوده

در فلاخن دویست و نوزدهم از مخاطره‌ی این می‌گوییم که چگونه می‌توان در ایده «انقلابی» بود اما درست در اثنای پدیدار شدن امکان انقلاب در عمل در خدمت براندازی قرار گرفت. انتخابی حیاتی بر سر بودن یا نبودنِ انقلاب