فلاخن شماره‌ی هجدهم. آشوراده میراث انسانی یا تفرجگاه ثروتمندان

در فلاخن هجدهم اوختای حسینی از هم‌دستی ریاست سازمان محیط‌زیست با طرح تخریب آشوراده می‌نویسد. از طرحی که بنا دارد محیطِ‌زیست آشوراده، میانکاله و حاشیه‌ی دریا را برای همیشه غیر قابل سکونت کند

فلاخن شماره‌ی هفدهم. جنبش فرودستان و هاشورهای چپ

در هفدهمین فلاخن نویسنده از فرودستانی می‌نویسد که به حرکت درآمده‌اند. از تجربه‌های انباشت شده در اعتصاب‌های کارگری و اعتصاب معلمان و اعتصاب‌هایی که حالا محل تولید ارزش اضافه را هدف گرفته‌اند

فلاخن شماره‌ی شانزدهم. ائتلاف بوروکرات‌ها و نظامی‌ها

در فلاخن شانزدهم حمید مافی از قراردادهای اقتصادی‌ای می‌نویسد که دولت حسن روحانی با سپاه پاسداران بسته است و میلیاردها تومانی که از زمان روی کار آمدن دولت اعتدال به قرارگاه‌های سپاه پرداخت شده است

فلاخن شماره‌ی پانزدهم. اقتصاد سیاسی در خلال یک روز از زندگی

در پانزدهمین فلاخن مینا خانلرزاده از برخوردهای روزمره با اقتصاد سیاسی می‌نویسد، از پوشانده شدن صدای احمد نجاتی می‌نویسد که در جریان مبارزات خیابانی سال ۸۸ به شهادت رسید و از تداوم آن در بدن سوخته‌ی یونس عساکره

فلاخن شماره‌ی چهاردهم. سنگرها و ستاره‌ها

سال جدید را از کجا باید آغاز کنیم؟ از بدن سوخته‌ی یونس عساکره که حتا تلفظ صحیح نامش را بلد نیستیم؟ از بدن سوخته‌ی فرخنده؟ از چشم‌های کبود و ستاره‌های بزرگ؟ از لباس‌های شیک در جوارِ کارگرانی که هرگز شیک نبوده‌اند؟

فلاخن شماره‌ی سیزدهم. از یونان، برای یونان

در سیزدهمین فلاخن از یونان می‌نویسیم. از سرزمین اساطیر زیرِ بیرق‌های سرخِ سیریزا. ابتدا بهنام امینی از دخیلی می‌نویسد که چپِ اصلاح‌طلبِ حامی دولت روحانی به پیروزی انتخاباتی سیریزا در یونان بسته است

فلاخن شماره‌ی دوازدهم +. «سرخ» و «سه‌رنگ». نسخه‌ی کامل

چرا باید نسخه‌ی کامل متن آلن بدیو را هم منتشر می‌کردیم؟ «ترجمه»، «نوشتن» و «انتشار» عملی متعهدانه است؛ «منجنیق» به آن کسی که متن‌هایش را می‌خواند، و به ایده‌ها و مواضع نهفته در متن‌ها تعهد دارد

فلاخن شماره‌ی دوازدهم. «سرخ» و «سه‌رنگ»

در فلاخن دوازدهم آلن بدیو از شارلی ابدو می‌نویسد و از انواع هویت‌های فاشیستی که تکه‌هایی از سلطه‌ی محلی در جهانی واحد را با درنده‌خویی از آن خود می‌کنند. از هویت فرانسوی «جمهوریت» علیه به حاشیه رانده‌شده‌گان، سیاهان، عرب‌ها و زنان محجبه.

فلاخن شماره‌ی یازدهم. امپریالیسم و عواملش در روژئاوا

درست حالا باید به کوبانی برگردیم، حالا که رسانه‌های بزرگ از کوبانی دست می‌کشند باید با کوبانی هم‌دست شد، حالا که فعالان فرهمند حقوق بشر از کوبانی روی برمی‌گردانند و دنبال «قربانی»های جدیدتر می‌گردند باید پای کوبانی ایستاد

فلاخن شماره‌ی دهم. دانشگاه پادگان نبود

در فلاخن دهم از دانشگاهی می‌خوانیم که پادگان نبود، از روزهای شور و امید، از جلسه‌ها، نشریه‌ها، تجمع‌ها، از دست‌هایی که در هم قفل می‌شدند، از فریادها، فریادهایی که چونان شبح هنوز بر فراز دانشگاه در گشت و گذار است