فلاخن شمارهی هشتاد و نهم. یادداشت‌هایی کوتاه از زلزله
در فلاخن هشتاد و نهم پوریا قمری از مناطق زلزله‌زده می‌نویسد، یادداشت‌هایی در حاشیه‌ی ویرانیِ عظیم که گزارش نیست. او ابتدا از بحران آغاز می‌کند، از آنچه که به واسطه‌ی بحران می‌توان به آنها فکر کرد، مفاهیمی که نام دیگر آنها «وضع موجود» است
فلاخن شمارهی هشتاد و هشتم. روسپی یا فرشته؟
در هشتاد و هشتمین فلاخن آریا فرهنگ از سیمای زن در گفتارهای ناسیونالیستی می‌نویسد، از دوگانه‌ی جعلی روسپی یا فرشته، از این‌که زنان در گفتارهای ناسیونالیستی تنها در جایگاه مادر، همسر یا خواهر به رسمیت شناخته می‌شوند
فلاخن شمارهی هشتاد و هفتم. افسانه‌ی توانمندسازی زنان
در فلاخن هشتاد و هفتم رفیعه ذکریا در مورد سیاست‌زدایی از مفهوم «توانمندسازی» توسط بنگاه‌ها و نهادهای خیریه می‌نویسد. از این‌که چگونه مفهوم اولیه‌ی «توانمندسازی» که حاوی بسیج سیاسی زنان بود به اهدای چرخ خیاطی به زنانِ تحت ستم تبدیل شده است
فلاخن شمارهی هشتاد و ششم. پیروزی سیاست‌کُشی
در هشتاد و ششمین فلاخن گفت‌وگویی را می‌خوانیم با یاسین الحاج صالح، روشنفکر کمونیست سوری در مورد آنچه که در سوریه می‌گذرد و نیز در مورد اوضاع خاورمیانه. او در این مصاحبه از امید هم می‌گوید، از مبارزه‌یی جهانی علیه تمامی اشکال ستم
فلاخن شمارهی هشتاد و پنجم. بدن‌های زائد کولبران
در فلاخن هشتاد و پنجم اردلان باستانی در مورد زندگی واقعی کولبران می‌نویسد. از این‌که کولبران چه کسانی هستند، چرا کولبری می‌کنند و چگونه کولبری می‌کنند. در این فلاخن از وضعیت زندگی مردم ساکن در نوار مرزی کردستان می‌خوانیم
فلاخن شمارهی هشتاد و چهارم. بازخوانی فاجعه و ابعاد مختلف آن
در هشتاد و چهارمین فلاخن سارا دهکردی به مناسبت بیست‌وپنجمین سالگرد ترور میکونوس از درون بررسی وجوهی از این فاجعه به بحث بازخوانی فاجعه و مکانیسم‌های سرکوب نقب می‌زند و به لزوم ساختن آرشیوی جمعی از پایین و از آنِ خودمان
فلاخن شمارهی هشتاد و سوم. کمدی الهی؛ لانگ‌شات/ کلوزآپ
در فلاخن هشتاد و سوم تصویرهای به‌هم‌پیوسته‌یی ترسیم شده است که حالا به واسطه‌ی روایت رسول بداقی از زندان فشافویه ارتباط آنها با همدیگر و با زندان فشافویه آشکار می‌شود، فشافویه که می‌گویند فینال زندان‌هاست
فلاخن شمارهی هشتاد و دوم. ماه‌ها حقوق نمی‌گیریم
در هشتاد و دومین فلاخن گفت‌وگویی را می‌خوانیم با یکی از کارگران شرکت ایران آروین. گفت‌وگویی بی‌پرده که دریچه‌یی می‌گشاید به سوی درک عینی از نیروی کار و مناسبات طبقاتی حاکم بر واحدهای تولیدی
فلاخن شمارهی هشتاد و یکم. روزگار سپری‌شده‌ی آزاده نامداری
در فلاخن هشتاد و یکم بهاران رستمی از ماجراهای آزاده نامداری، مجری مشهور برنامه‌های تلویزیونی می‌نویسد. در این متن اما آزاده نامداری تنها میانجی ورود به بحثی است برای نگاه کردن به ساختار خانواده به روایت سیاسی_ایدئولوژیک جمهوری اسلامی
فلاخن شمارهی هشتادم. یک دست تفنگ و یک دست کلنگ
در هشتادمین فلاخن حمید مافی از بلوچستان می‌نویسد، همان نقطه‌ی فراموش‌شده در جنوب شرقی ایران. او از الگوی هماهنگی می‌نویسد که در سال‌های ابتدایی بعد از استقرار جمهوری اسلامی در کردستان اجرا شد و حالا همین طرح به بلوچستان ارسال شده است
هرگونه استفادهی غیرانحصاری از انتشارات «منجنیق»، حتا بدون ذکر منبع، آزاد است