فلاخن

در دویست و شصت و یکمین فلاخن بر مبنای سمت‌گیری پرولتری جمع‌بندی‌ای از قیام ژینا، آنچه در آن گذشت و آنچه از آن بر جای ماند ارائه می‌کنیم.

در فلاخن دویست و شصتم از مسئله‌ی تضاد اصلی/فرعی می‌خوانیم و از نسبت آن با استراتژی انقلابی، از این‌که آیا اساسن تضاد اصلی‌ای وجود دارد؟

در دویست و پنجاه و نهمین فلاخن اولین شماره از مانیفست کمیته‌ی کوئیرهای کمونیست را می‌خوانیم، کمیته‌ای که بنا به تصریح متن توسط «جمعی از کوئیرهای داخل و خارج از ایران» تشکیل شده تا «خطوط اتصالی بین بدن‌هایی که از هم دور افتاده‌اند» برقرار کند

در فلاخن دویست و پنجاه و هشتم از منظر منطق موجود در متن «استبداد بی‌ساختاری» جو فریمن تلاش می‌کنیم نگاهی به خود آن متن بیندازیم

در دویست و پنجاه و هفتمین فلاخن متنی را می‌خوانیم از جو فریمن، مبارز فمینیست آمریکایی که برای اولین‌بار در آغاز دهه‌ی هفتاد میلادی در کنفرانسی با فراخوان اتحادیه‌ی حقوق زنان جنوب در می‌سی‌سی‌پی ارائه شد

در فلاخن دویست و پنجاه و ششم گزارشی تحقیقی را می‌خوانیم در مورد پراکندگی جغرافیایی اعتراضات کارگران پیک‌های تحویل غذا و شیوه‌های این اعتراضات

در دویست و پنجاه و پنجمین فلاخن رفقای «کمیته‌ی جواد نظری فتح‌آبادی» به بحثِ هم‌چنان در جریان مسئله‌ی تضاد طبقاتی، ستم ملی و ارتباط این دو با هم می‌پردازند

در فلاخن دویست و پنجاه و چهارم جمع‌بندی «گروه ژیان» را از وضعیت کنونی در نسبت با قیام ژینا و افق‌ها و چشم‌اندازهای گشوده‌شده از نظر این رفقا می‌خوانیم.

در دویست و پنجاه و سومین فلاخن از تجربه‌ی مبارزات کارگران پیک در برزیل می‌خوانیم، از نحوه‌ی تشکل‌یابی و سازماندهی اعتصابات کارگرانی که راه‌های نوینی برای متشکل شدن یافته‌اند

در فلاخن دویست و پنجاه و دوم به یاد می‌آوریم که باید به آینده اندیشید، به کمونیسم، به امکان سازماندهی زندگی مشترکمان به شیوه‌ای متفاوت و بهتر. این متن در مورد اهمیت داشتن ایده‌هایی درباره‌ی جامعه‌ی آینده است